| Persoon: |
| Geslacht | Man |
| Familienaam |
Krol |
| Roepnaam |
Ger | | Voornamen |
Gerrit |
| Geboren |
wo 1 aug 1934 te Groningen bron: overlijdensadvertentie;
aangifte: geboortebericht; |
| Overleden |
zo 24 nov 2013 te Groningen 79jr |
| Beroep |
computerprogrammeur, schrijver;
|
| Onderscheiding |
1986 : Constantijn Huijgensprijs, literaire prijs toegekend door Jan Campert-stichting;
1992 : Ridder Orde Oranje-Nassau;
2001 : PC Hooftprijs, literatuurprijs voor nederlands taalgebied (uitgereikt in december 2000);
|
| Adres |
Spier
|
|
Vader:|
Krol, Idzerd Jacob,1906-1991(X1933,5k) | |
| Moeder: |
Groenhof, Tjitske,1909-1977(X1933,5k) |
| Gezin: | |
| 1. |
Krol, Gerrit |
| 2. |
Niet openbaar-(X,3k) |
| 3. |
Niet openbaar-(X,4k) |
| 4. |
Niet openbaar-(X,1k) |
| 5. |
Niet openbaar-(X) |
|
advertentie:
2013 : Dc zoon van dc lcvcndc stad
Hel was goed zo - zci hij-
maar wij missen hem.
Gerrit Krol
- Schrijvcr -
Ridder in de Orde van Oranje-Nassau
Eredoctoraat Vrije Universiteit Amsterdam
* Groningen. 1 augustus 1934 + Groningen. 24 november 2013
Korreweg 27
9714 AA Groningen
Janna Krol
Ellen Krol en Arthur d’ Ansembourg
Philíp Zaanen
Gerrit js thuis.
We nemen met z’n alle:n afscheid van hem op zaterdag 30 novembe:r
om 13.00 uur in de Nieuwe Kerk. Nieuwe Kerkhof l in Groningen.
De crematieplechtigheid vindt aansluitend plaats in familiekring.
---------/
Verdrietig zijn wij om het overlijden van onze zwager,
oom en oudoom
Gerrit Krol
Texel: Greet Bruin-Schoenmaker
Olga en Piet
Gert-Jan en Deng
Imme en Thijs
Groningen: Marthe Schoenmaker
Lionell en Sharon bron: dagblad van het Noorden van 26/27-11-2013
|
artikel:
1996 : GRONINGEN - De gebroeders Krol waren zaterdagmiddag in het groen gekleed al was het maar om de stelling van schrijver Gerrit Krol te bewijzen dat "we toch iets gemeen hebben, een trek die we bij elkaar herkennen Zoals het feit dat alle
Krollen wel iets artistieks doen bijna allemaal schilderen of tekenen of objecten maken zowel Gerrits broers Otto en Eddy als Eddy’s zoon Edzard en Gerrits dochter Ellen Zelfs schrijver Gerrit Krol tekende ooit in de tijd dat hij in dienst
was en zijn eerste succesromans begon te schrijven zo in de jaren ’50 en ’60
De tentoonstelling met werk van de familie Krol hangt en staat in Forma Aktua Pinakotheek kotheek in de Nieuwstad in Groningen bron: Nieuwsblad van het Noorden van 19-8-1996
|
artikel in memoriam:
2013 : IN MEMORIAM GERRIT KROL (1934 – 2013) Door Joep van Ruiten
G errit Krol, de zondag op 79-jarige leeftijd overleden schrijver, dichter, columnist en essayist,deed alleen waar hij zelf zin in had.
Onverstoorbaar en zelfbewust als hij was, heeft hij nooit een knieval voor het grote publiek willen maken, commercieel succes leek hem niet te interesseren. Hij koesterde zijn schare fans en bediende hen met hoogst origineel literair werk. Krol had iets jongensachtigs: een benijdenswaardig, bijna onverwoestbaar geloof dat alles nog mogelijk was. Typerend in dat verband
is zijn roman De oudste jongen. Daarin vindt de hoofdpersoon het vanzelfsprekend dat hij in Gronin een bord tegenkomt waarop zijn naam prijkt. Toen in 2005 in Groningen – zíjn stad – een brug naar hem werd vernoemd, was hij daar zeer verguld mee, maar het paste hem ook wel. Zelfs de toekenning van de P.C. Hooftprijs, de hoogste literaire onderscheiding in ons land, kwam hem niet als volslagen verrassing. In 1980 zinspeelde hij er al op door te zeggen dat hij de erkenning niet voor zijn 65ste wilde. En toen hij de
prijs in 2001 kreeg reageerde hij met de opmerking dat het tijd werd. Toch vond niemand hem onbescheiden. "Krol weet wat hij waard is", werd over hem gezegd.
Nuchter was hij ook. De laatste jaren van zijn leven ging hij, letterlijk, gebukt onder de ziekte van Parkinson. Als hij er over vertelde, deed hij dat op een wijze die het midden hield tussen verwondering en fascinatie. Nooit klagerig. Het leidde tot een kleine roman, Duivelskermis, waarin de bijwerkingen van zijn medicijnen worden gebruikt om de schemerzone tussen waan en werkelijkheid te beschrijven. Ondertussen vervloekte hij zijn toegenomen afhankelijkheid.
Als ze al bestaan, was Gerrit Krol een model-Groninger. Iemand die op basis van gezond verstand en hard werken op eigen kracht een unieke positie wist te veroveren en daar niet dik over deed. Als oudste zoon van een leraar Nederlands in een protestants milieu, sjeesde hij tijdens een studie wiskunde, om vervolgens in 1957 bij Shell te gaan werken. Toen hij in 2005 een eredoctoraat kreeg, beschouwde hij ook dat als een logische stap.
Zijn belangstelling voor wetenschappen is altijd groot geweest. In 1962 debuteerde hij nog tamelijk traditioneel, met De rokken van Joy Scheepmaker, daarna werd het experiment gezocht en gevonden. Bijvoorbeeld met Het gemillimeterde hoofd (1967) waarin proza wordt afgewisseld met schema’s en formules, en met APPI (1971) over poezie met een computer.
Zijn laatste grote roman, Rondo Veneziano (2004) speelt zich af tijdens een wetenschappelijk congres. Met zijn vermogen om aspecten uit bètawetenschappen naar literatuur te vertalen, heeft Krol de Nederlandse letterkunde onmiskenbaar verrijkt. Bij het grote publiek leverde het hem evenwel het imago op van een man die te veel wiskunde in zijn boeken stopt. Dat zat hem niet lekker. Nog los van het feit dat hij óók over rondborstige vrouwen schreef, begreep hij eigenlijk niet wat er bezwaarlijk was tegen een beetje hersenarbeid.
Het oeuvre dat hij nalaat, omvat meer dan vijftig titels, waarvan het grootste deel is geschreven naast een gewone betrekking. Zijn werk bij Shell als computerprogrammeur, deed hem in 1965 in Venezuela belandden, samen met zijn vrouw Janna en hun dochter Ellen.
Terug in Nederland probeerde hij even van zijn pen te leven, maar solliciteerde hij alsnog naar een baan. In 1970 werd hij automatiseringsdeskundige bij de Nederlandse Aardolie Maatschappij (NAM). Zijn verblijf in het buitenland –
hij woonde ook drie jaar in Nigeria – heeft hem zeer gevormd. "Als ik in Groningen was blijven wonen zou ik veel meer last hebben gehad
van onplezierige vooroordelen dan nu", vertelde hij in een interview. "Ik neig tot vooroordelen, dat is een provinciaal trekje van me. Vooroordelen zijn kluiten in de geest die moeten oplossen. En dat gebeurt als je andere delen van de wereld
ziet. Als kind in Groningen wist ik al: Ik moet hier weg."
Krol is nooit bang geweest om er een afwijkende mening op na te houden. Zo publiceerde hij in 1990 een pleidooi voor het invoeren van de doodstraf: Voor wie kwaad wil. Het leverde hem een storm van kritiek op. Hij pareerde door er op te wijzen dat het onderwerp bespreekbaar dient te zijn. "Er zijn gevallen denkbaar waarbij de doodstraf een humanere oplossing is dan een levenslange gevangenisstraf. Het zijn er niet veel, maar ze zijn er."
Midden jaren negentig ging Krol vervroegd met pensioen om zich volledig op het schrijven te storten. Hij schreef iedere dag, ook tijdens vakanties. In zijn schrijvershuisje achter zijn woning in Oudemolen, waar hij tot 2006 woonde, liet hij een extra brede tafel maken waarop verschillende teksten naast elkaar
konden liggen. Dat stelde hem in staat passages te knippen, schuiven en monteren. Voor zijn schrijfwerk maakte hij nauwelijks gebruik van de computer.
Hoewel de ziekte van Parkinson het hem steeds moeilijker maakte, bleef Krol schrijven, ook toen hij verpleegd werd. De wil om zijn gedachten op papier te zetten, bleef tot op het laatst aanwezig. Hij probeerde zelfs nog tot een roman te komen: de geest wilde wel, maar het lichaam werkte niet meer mee. Dat frustreerde hem, maar klagen deed hij niet. Voor zover het kon, schikte hij zich de laatste maanden in zijn lot.
Gerrit Krol hield van doordenken, van peinzerij. Maar hij hield ook van plezier. "Mijn boeken moeten behalve mensen wijzer maken, ze ook enig vermaak geven. Dat is wat mij drijft. Ik ben altijd zeer gevleid als mensen zeggen: ‘Ik heb
moet lachen om wat je schreef’. Dan heb ik in de roos geschoten. Het is ook ijdelheid. Een schrijver leeft ietsjes langer in de geest van de mensen. Een paar jaar misschien, je moet je er geen overdreven voorstelling van maken, maar
wel iets langer." bron: dagblad van het Noorden van 26 november 2013
|
bericht:
1934 : GRONINGEN, 3 en 4 Augustus. Bevallen: T. Krol geb. Groenhof z bron: Nieuwsblad van het Noorden van 6-8-1934
|
1954 : Groningen (Willem Lodewijk Gymnasium). Geslaagd voor dipl. B: G. Krol, Groningen bron: Nieuwsblad van het Noorden van 18-6-1954
|
1962 : DE achtentwintigjarige Gerrit Krol is een Groninger van geboorte. Deze wiskundige debuteert als romancier in de reeks Reuzensalamander van de Uitgeverij Em. Querido, Amsterdam, met een korte roman : De rokken van
Scheepmaker Joy (ƒ 4.50) bron: Algemeen Handelsblad van 31-3-1962
|
1966 : De novelle „De zoon van de levende stad" van Gerrlt Krol zou gepast hebben in zijn in 1964 verschenen vaak voortreffelijke verhalenbundel „Kwartslag"....men kan „De zoon van de levende stad" ook het verhaal van een messiasbewustwording ’noemen, een bewustwording die uiteindelijk niet meer verlangt dan één volledige gesprekspartner. En die komt aan het slot van het verhaal ook te voorschijn als een gewoon aardig meisje. bron: De Tijd van 30-4-1966
|
1967 : Het evangelie van Gerrit Krol: ’Het gemillimeterde hoofd". Uitg.: Querido bron: Algemeen Handelsblad van 1-4-1967
|
1968 : De schrijver Gerrit Krol heeft de proza-prijs 1968 van de stad Amsterdam gekregen. Hij kreeg deze onderscheiding, groot vierduizend gulden, voor zijn in 1967 bij Querido in Amsterdam verschenen boek „Het gemillimeterde hoofd”. bron: Algemeen Dagblad van 29-11-1968
|
1986 : DEN HAAG, 3 sept. — Het bestuur van de Jan Campertstichting heeft de Constantijn Huijgensprijs 1986 toegekend aan Gerrit Krol voor zijn gehele oeuvre. bron: NRC Handelsblad van 3-9-1986
|
1992 : Ridder Orde Oranje-Nassau: Economische Zaken G. Krol, Oudemolen (gem. Vries), consultant Automatisering NAM bron: NRC Handelsblad van 29-4-1992
|
2000 : Gerrit Krol krijgt de P Hooftprijs Daarom stond de telefoon bij de
schrijver in Oudemolen gisteren roodgloeiend Zelf kon de gelauwerde
werde auteur niet meteen een reactie geven op het winnen van de prestigieuze
euze literaire prijs Zijn vrouw wel. bron: Nieuwsblad van het Noorden van 1-12-2000
|
2005 : Hij heeft zijn wetenschappelijke studie nooit afgerond maar mag toch de
daarbijbehorende titel dragen Gerrit Krol uit Oudemolen heeft gisteren van de Vrije Universiteit in Amsterdam een eredoctoraat
gekregen voor zijn werk als schrijver/
voor zijn bijzondere verdiensten voor de Nederlandse cultuur bron: dagblad van het Noorden/Leeuwarder courant van 21-10-2005
|
|