Evert de Vries
| Persoon: |
| Geslacht | Man |
| Familienaam |
de Vries |
| Voornamen |
Evert |
| Geboren |
ma 16 feb 1903 te Lemmer bron: spanvis.nl;
aangifte: Lemsterland, aktenr 31; |
| Overleden |
ma 5 okt 1998 te Sneek 95jr bron: graftombe.nl; aangifte: overlijdensbericht; |
| Begraven |
op 09-10-1998 te Lemmer Nieuwe Begraafplaats |
| Beroep |
visrooker, visbakker, visventer, ijsventer;
|
| Adres |
Nieuwburen, Lemmer
|
|
Vader:|
Vries, Meinze Ferdinands de,1867-1944(X1892,11k) | |
| Moeder: |
Pen, Metje,1872-1914(X1892,11k) |
| Gezin: | |
| 1. |
Vries, Ferdinand Meinzes de,1892- (X1922,2k) |
| 2. |
Vries, Klaaske Meinzes de,1894-1972(X1925,1k) |
| 3. |
Vries, Roelofje Meinzes de,1895- (X1915) |
| 4. |
Vries, Janna Meinzes de,1896- (X1922,1k) |
| 5. |
Vries, Jan Meinzes de,1898-1971(X1927,2k) |
| 6. |
Vries, Elisabeth Meinzes de,1900-1902 |
| 7. |
Vries, Wiegertje Meinzes de,1901-1902 |
| 8. |
Vries, Evert de,1903-1998(X1932,1k) |
| 9. |
Vries, Elisabeth Wiegertje de,1904-1974(X1928,5k) |
| 10. |
Vries, Grietje Meinzes de,1907- (X1929,1k) |
| 11. |
Vries, Koert Meinzes de,1910- (X1939,1k) |
|
| Relatie: | Schirm, Hiltje,1913-1984(X1932,1k) |
| Burg.huwelijk |
vr 8 jan 1932
te Lemmer
28 jr
bron: aktenr 1; |
|
|
Vermeld:
1998 : In memoriam Evert de Vries op spanvis.nl bron: spanvis.com/Lemmer/Verhalen-van-en-over-Oud-Lemsters/Archief-van-Evert-de-Vries
|
|
advertentie:
1998 : It is myn drove plicht om tynge to dwaen fan it forstjerren stjerren fan myn alderleafste heit
EVERT DE VRIES
sunt 16 Oktober 1984 widner fan Hiltje
yn de aldens fan goed 95 jier
Tankber foar de lange jierren dat wy byinoar wŒze mochten fait dit ünforwachte ófskie dochs noch tige swier
Op ’e Lemmer 5 Oktober 1998
Johannes de Vries
Heit is thüs op Nijebuorren 4 DŒr binne Jo yn dizze dagen wolkom foar roubiklach De biïerdiging sil wŒze Freed 9 Oktober middeis om twa Ore op it nije tsjerkhóf op ’e Lemmer bron: Leeuwarder Courant van 7-10-1998
|
bericht:
1998 : LEMSTERLAND 2-9 okt
Overleden: E de Vries 95j w H Schirm Lemmer bron: Leeuwarder Courant van 22-10-1998
|
bericht in memoriam:
1998 : Evert de Vries, geboren 16 februari 1903 in Lemmer, overleden 5 oktober 1998 in Sneek. Evert was gehuwd met Hiltje Schirm, geboren op 4 april 1913 in Lemmer.
Maandag 5 oktober 1998 overleed onze columnist Evert de Vries op 95-jarige leeftijd in het Antonius ziekenhuis in Sneek. Zaterdagavond 5 september viel hij in de woonkamer aan de Nieuwburen waar hij meer dan 66 jaar had gewoond. Hij brak daarbij zijn heup. Hoewel hij de volgende morgen met succes werd geopereerd is die val hem tenslotte toch fataal geworden. Operatie, narcose, vreemde omgeving, scheiding van zijn zoon Johannes, hij heeft het allemaal niet kunnen doorstaan. Wij willen proberen zijn levensloop hier in herinnering te roepen.
Evert werd geboren op 16 februari 1903 als zoon van Meinze de Vries en Metje Pen. Hij was een van de jongeren van een gezin waarin 11 kinderen het levenslicht zagen. Van de zeven meisjes overleden er twee in één week, Elisabeth en Wiechertje. Tijdens de begrafenis van de eerste stierf de tweede. Een later geboren meisje kreeg de namen van deze beide zusjes.
De jeugdjaren van Evert waren maar armoedig. Zijn vader pakte alle werk aan dat er maar te vinden was. In de rokerij, bij de boot, als loods. Netten herstellen voor de vissers, werk in de nettenmakerij van zijn zwager Jan Pen. Ondanks alle inspanning bleef het armoede. Als er geen aardappelen genoeg waren en er geen geld was om te kopen, moest er van de buren geleend worden. Een andere keer was de armoede bij de buren weer groter en gingen er een paar aardappelen die kant uit.
Als jongetje van een jaar of zes kreeg Evert tyfus. Hij niet alleen, ook twee van zijn broers en zijn moeder. Zij werden verpleegd in de barak die op de gedempte Gracht werd geplaatst en overleefden alle vier deze ziekte.
Moeder Metje werd weer ziek. Een nierziekte. Zij moest in Amsterdam behandeld worden. Daar was geen geld voor. Maar in het hechte gezin werd een oplossing gevonden. Mensen die het konden betalen konden de dienstplicht ontlopen door tegen betaling van een remplaçant voor zich te laten dienen. De oudste zoon Ferdinand ging in militaire dienst, en verdiende zo het geld dat nodig was voor de behandeling van zijn moeder.
Alle inspanning mocht niet meer baten, moeder overleed. De kinderen hebben altijd gezegd dat zij de armoede mee in haar graf heeft genomen want toen kwam er verbetering. Er was een algemene verbetering en de kinderen begonnen mee te verdienen. In het ziekenhuis als hij in gedachten contact had met al lang overleden familieleden mompelde Evert: " Mem, hwat ha wy it goed hawn nei dat Jo der net mear wienen."
Een lange schooltijd was niet voor Evert weggelegd, alleen maar een paar jaar. Als zijn vader aan het werk was moest hij ’s morgens eerder uit school om het middageten op het vuur te zetten. Toch had hij een ondergrond waaruit hij zich verder kon ontwikkelen. Door veel te lezen en later ook door te puzzelen wist hij kennis genoeg te vergaren om in latere jaren toch heel leesbare stukken te schrijven.
Zodra hij de school kon verlaten ging hij aan het werk. Meest in de rokerijen bij De Rook en De Blaauw. Maar als daar geen wek was pakte hij ook andere dingen aan. Zo heeft hij ook gewerkt bij het aanleggen van Telefoonkabels in Lemmer. Maar hij deed ook allerlei werk bij verschillende vissers en ging ook wel als knecht met Lemster vissers ter vangst.
Begin 1932 trouwde hij met Hiltje Schirm, de enige dochter van bakker Johannes Schirm en Fokje Bijlsma. Een verbintenis die 52 jaar later eindigde met het overlijden van zijn vrouw. Er werd geen eigen woning betrokken, Evert trouwde bij zijn schoonouders in en kwam zo op de Nieuwburen 4 terecht. De Zuiderzee werd afgesloten en dat betekende het einde van de drukte in de rokerijen en Evert kwam op straat te staan. Niet alleen figuurlijk maar ook letterlijk want hij ging de handel in. ’s Zomers verkocht hij een toen nieuw product ijs. Twee, drie, vijf, en tien cent stond er op de kar maar voor een cent kon je ook bij hem terecht.
Een half jaar voor zijn overlijden was Evert nog aanwezig bij het uitreiken van de versierselen van Lid van de Orde van Oranje - Nassau aan zijn zoon Johannes bij het verlaten van de Gemeenteraad van Lemsterland. Dit was voor Evert een hoogtepunt. De oude Lemster was slecht ter been, maar wist na een uiterste krachtinspanning toch de raadszaal te bereiken. Daar werd hij met applaus begroet. bron: Archief van Evert de Vries op spanvis.com
|
|